DERBY

Miejski Klub Sportowy Star Starachowice – polski klub sportowy powstały 26 marca 1926 roku w Starachowicach z połączenia Feniksa i Orkana.

Historia sekcji piłkarskiej
26 marca 1926 roku w Starachowicach
 doszło do połączenia Feniksa i Orkana co zaowocowało powstaniem nowego 
klubu OMTUR. Po sześciu latach zmienił on nazwę na SKS i wywalczył awans
 do klasy A.
 W sezonach 1934/35, 1935/36, 1936/37 drużyna zdobywała mistrzostwo 
A-klasy podokręgu kieleckiego. W międzyokręgowych finałach o mistrzostwo
 Kieleckiego OZPN przegrywała jednak ze zwycięzcami A-klasy 
częstochowskiej i zagłębiowskiej. Następnie klub w wyniku reorganizacji 
rozgrywek (likwidacji Kieleckiego OZPN w roku 1937) został przeniesiony 
do Warszawskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej. W 1939 roku wywalczył 
tytuł mistrzowski, lecz bez powodzenia walczył o awans do ligi 
państwowej, ustępując w tabeli Legii Poznań. Po zakończeniu II wojny światowej
 zespół brał udział w mistrzostwach okręgu i w klasie A dzięki udanemu 
finiszowi rozgrywek uplasował się na piątym miejscu. W 1948 roku 
piłkarze ze Starachowic zajęli drugą lokatę, tracąc do zwycięzcy Partyzanta Kielce jeden punkt. W kolejnym sezonie już pod nazwą Stal drużyna pewnie wygrała klasę A, co pozwoliło jej zagrać w barażach o II ligę.
 Klub zajął jednak ostatnie miejsce w swojej grupie i nie wywalczył 
awansu. W 1951 roku nastąpiła kolejna reorganizacja rozgrywek, dzięki 
której Stal trafiła do trzeciej grupy II ligi. W debiucie drużyna 
przegrała na wyjeździe z Górnikiem Wałbrzych 0:8, lecz mimo nieudanego początku zajęła czwarte miejsce, a rok później uplasowała się na szóstej pozycji.
Kolejne reorganizacje rozgrywek spowodowały, że klub trafił do nowo utworzonej III ligi, w której rywalizował (już jako Star) z innymi zespołami w latach 1955-1957. W 1958 roku powołano ligę okręgową, która stała się najwyższą klasą rozgrywkową w województwie kieleckim. W pierwszym sezonie starachowiczanie zajęli trzecie miejsce, przegrywając z Bronią Radom i Granatem Skarżysko-Kamienna. Dwa lata później Star zajął już pierwsze miejsce, ale nie wywalczył awansu w barażach ze Slavią Ruda Śląska. W 1965 roku po meczach barażowych starachowicka drużyna miała tyle samo punktów co Lech Poznań. Wymusiło to rozegranie dodatkowego meczu, który odbył się 5 sierpnia na stadionie Warszawianki
 i zakończył się wygraną rywali po golach zdobytych w dogrywce (w 
regulaminowym czasie gry było 1:1). Równie blisko wywalczenia awansu 
Star był rok później, gdy do upragnionego celu zabrakło jednej bramki. W sezonie 1965/1966 Star osiągnął także swój największy sukces w Pucharze Polski, docierając do 1/4 finału, gdzie uległ Pogoni Szczecin.
 Od sezonu 1966/1967 piłkarze ze Starachowic rywalizowali w nowo 
utworzonej III lidze, w której należeli do czołówki. W 1970 roku Star 
prowadzony przez Władysława Siecha wygrał rozgrywki, zapewniając sobie pierwsze miejsce już trzy kolejki przed końcem, remisując z Victorią Jaworzno 1:1 na terenie rywala.
W sezonie 1970/1971
 Star zajął 11. miejsce w tabeli, mając zaledwie jeden punkt przewagi 
nad strefą spadkową. Utrzymanie zapewnił sobie odnosząc w końcówce dwa 
zwycięstwa: z Hutnikiem Nowa Huta i spadkowiczem Unią Racibórz. W kolejnych latach klub plasował się w środku tabeli lub w jej drugiej części. W 1974 roku drużynę prowadził były reprezentant Polski Horst Mahseli. Przełom nastąpił w sezonie 1975/1976,
 kiedy starachowiczanie zajęli trzecią lokatę. Dobrze radzili sobie 
wówczas w meczach domowych, odnosząc dziewięć zwycięstw. Gorzej 
spisywali się jednak na wyjeździe, notując zaledwie trzy wygrane i osiem
 porażek. Po raz kolejny Star dobrze zaprezentował się w sezonie 1978/1979 ulegając w ostatecznym rozrachunku tylko Górnikowi Zabrze, który awansował do I ligi. Następnie w klubie nastąpił kryzys i w 1981 roku drużyna po 11 latach spadła do trzeciej ligi.
 Rok później zanotowała kolejny spadek i na dwa lata znalazła się w 
lidze okręgowej. Po powrocie w grono trzecioligowców Star występował na 
tym poziomie rozgrywek w latach 1984-1987 i w sezonie 1988/1989, 
następnie został zdegradowany do IV ligi międzyokręgowej. Od sezonu 1993/1994 klub ponownie rywalizował w lidze okręgowej, zajmując w niej drugie miejsca za Czarnovią/Błękitnymi II Kielce, a później ustępując miejsca Orliczowi Suchedniów. Ponowny kryzys klubu doprowadził do powstania Staru/KSZO II, który wywalczył awans do IV ligi świętokrzyskiej. W sezonie 2000/2001 drużyna (ponownie pod nazwą Star) zajęła pierwsze miejsce, wyprzedzając drugą Nidę Pińczów o siedem punktów. Awans do III ligi był jednak ostatnim zrywem starachowickich piłkarzy, którzy przegrywając 28 spotkań spadli do IV, a następnie do V ligi.
 Pogłębiający się kryzys doprowadził do wycofania drużyny po rundzie 
jesiennej sezonu 2004/2005. Zespół reaktywowano w 2007 roku i przystąpił
 on do rozgrywek w klasie A, w której rywalizuje obecnie.
Sukcesy
2. miejsce w II lidze w sezonie 1978/1979

1/4 finału Pucharu Polski w sezonie 1965/1966

Reprezentanci kraju grający w klubie

Józef Smoczek

Witold Kasperski

Roman Kasprzyk

Henryk Bolesta

Michał Gębura